Jozef Stokmans

Eén van de medewerkers van Philips Research, ofwel Nat.Lab., zie hagenbeuk.nl/Philips-research

  • KERSTGESCHENKEN door Jozef Stokmans

Toen WAX in aanbouw was, had men een bouwkeet geplaatst van Nolten aan de zijkant van WAG ongeveer 12 meter van de weg. Rondom die keet was het omgeploegd en er zou een verhard pad naar de ingang van WAG komen. Maar dat ging niet door vanwege het slechte weer. Woensdag voor de Kerst moest ik een slot plaatsen op de toegangsdeur van de keet.
Ik was al vroeg aanwezig. In de keet stonden een heleboel flessen wijn voor mensen die een goede relatie hadden met de firma Nolten en die flessen moesten nog rondgebracht worden.
De magazijnmeester ik noem hem Peer, kon daar niet weg en buiten zakte je tot je enkels in de modder.
Ik heb toen twee mensen gebeld en ze verteld dat ik gehoord had dat Nolten in de nieuwe keet mooie Kerstgeschenken weggaf, o.a. een radiootje in de vorm van een lantaarnpaaltje. Maar je moest er wel zelf naar toe omdat Peer daar niet weg kon.
Twintig minuten later vielen de eerste graaiers al op de klep. Met drie man sterk, tot de enkels in de modder, kwamen ze met een smoesje naar mij, en wel zodanig dat Peer het hoorde. Peer wist van niets.
Hij zei, dat komt goed uit nemen jullie een fles mee, dat scheelt mij een ritje.
Twee kregen een fles, nummer drie stond echter niet op de lijst. Daarna kwamen er opzichters, uitvoerders en mensen met vakgroep 8, allemaal ploeterend door de modder. Voor de middag waren er al meer dan 20 flessen weg.
Later op de middag kreeg Peer hoog bezoek van de firma Nolten. Er had een vakgroep 8 gebeld, waarom hij maar een fles wijn kreeg en geen lantaarntje, want hij had gezien dat er iemand anders wel een lantaarntje had gekregen!
Zo inhalig waren de SEKRETATEN van het Nat.Lab.
Note: de mensen die het daar voor het zeggen werden intern de Sekretaten genoemd.

  • SLEUTEL door Jozef Stokmans (06-11-2014)

De secretaresse van de heer Vink (directeur) belde mij ’s morgens op met de mededeling dat de heer Vink de sleutel van zijn bureau kwijt was. Hij moest naar een vergadering en had papieren nodig die in zijn bureau lagen. Ik vertelde haar dat ik er binnen vijf minuten zou zijn en even later kom ik op op de kamer van heer Vink. Ik zei tegen hem, “wilt u even uw kamer verlaten dan maak ik uw bureau even open”. Dat viel niet echt in goede aarde, het was zijn bureau en het waren zijn spullen die er in zaten. Ik legde hem uit, dat ik in het bijzijn van iemand anders, wie dan ook, geen sloten mocht openmaken. Hij liep verstoord naar zijn secretaresse en binnen twee minuten had ik het slot open. Ik ging naar hem toe en vertelde hem dat zijn bureau open was. Meneer Stokmans zei hij, hoe heeft u dat zo vlug gedaan? Ik antwoordde hem: “als ik dat tegen iedereen vertel heeft het geen zin om bureaus af te sluiten”. Daar heeft u gelijk in zei hij.
Diezelfde dag nog heb ik hem twee sleutels bezorgd en als dank kreeg ik van hem een pakje sigaretten voor de snelle service.